Nurejews Hund!

Dit kleine boek doen we als bonus en voor de lijst!
Het gaat over een balletdanser, de beroemdste balletdanser ooit, Nurejew.
Of eigenlijk gaat het helemaal niet over hem, maar over zijn hond, die eigenlijk helemaal niet zijn hond was....Hij komt in het bezit van een hond: Oblomow.
De hond is vernoemd naar een romanfiguur uit de Russische literatuur, wellicht omdat de hond net als deze figuur niet zo heel veel zinnigs met zijn leven lijkt te doen.
Er staan een aantal verwijzingen in dit boek naar beroemdheden.
Om te beginnen natuurlijk Nurejew (ook geschreven als Nureyev) zelf: een Russische balletdanser en choreograaf.
Wat je ook vindt van ballet, deze danser had het vermogen om het er uit te laten zien alsof het hem helemaal geen moeite kostte om zich zo te bewegen, jaren van krachttraining....

De volgende beroemdheid uit het verhaal die belangrijk is, is de Amerikaanse schrijver Truman Capote, die in werkelijkheid Nurejew ook wel eens ontmoet schijnt te hebben, maar of ze daadwerkelijk bevriend waren vertelt het officiële verhaal niet...
Nurejew noemt hem in het boek op een gegeven moment "Streckfuß", dit blijkt inderdaad zijn tweede naam te zijn!
Dan wordt Heinrich Böll nog geciteerd, een belangrijke Duitse linkse schrijver.
De reden dat hij hier wordt geciteerd is simpelweg om te laten zien dat de beide heren, Capote en Nurejew, boeken lezen.
En dan is er nog de vrouw, ook een balletdanseres op leeftijd, die voor Oblomow zorgt tot zijn dood.
Het is een kort, lief verhaaltje (voor de verandering) waar jullie hopelijk wat mee kunnen.

Dresden

Online-juf: Modalverben!

Deze engelstalige juf heeft een aantal duidelijke clips op youtube gezet, waarmee je thuis kunt oefenen!
Zeker voor de examenklanten onder jullie, die nu een deel van de grammatica aan het herhalen zijn, is dit een prettige reeks!

De eilanden.

De eilanden in het Noorden van Duitsland zijn toch wel bijzonder. Aan de westkant zijn het waddeneilanden, te vergelijken met de wadden bij ons. Aan de oostkant is het een ander verhaal, daar is de rotskust nogal verwarrend, omdat je die eerder zou verwachten bij de Engelse kust dan hier. Maar daarover later meer.
De Halligen, zoals de waddeneilanden worden genoemd, zijn veel kleiner dan bij ons, het zijn er heel veel, en ze lopen ook voor een deel onder water. Er zijn praktisch geen dijken of duinen, zoals bij Texel of Terschelling. De huizen zijn gebouwd op enorme terpen zoals we die kennen uit Friesland en Zeeland, en derhalve is het leven op die eilanden zwaar, duur en een beetje eenzaam. De mensen die hier wonen zijn daar echter opgegroeid en kiezen voor deze manier van landbouwbedrijven, die grotendeels uit het houden van vee en de visserij bestaat.

De oostelijke kant van de Noordkust (Duitsland heeft geen andere kustlijn) is een rotskust, met witte steile wanden. Dit is onverwacht, maar zegt wel iets over het gegeven dat dit hele gebied tot aan de westpunt van Engeland aan toe, ooit met elkaar in verbinding heeft gestaan, onderbroken door een laag stuk zee dat wij de wadden noemen.
Qua cultuur lijken deze gebieden ook heel erg veel op de onze: de sfeer in de havensteden, de middelen van bestaan en de mentaliteit verschillen niet veel van onze kustgebieden, het gevecht tegen de zee is natuurlijk ook hetzelfde. Toch is Rügen op een schokkende manier ook heel vreemd...

Daar waar je kleine pittoreske havenstadjes verwacht, ligt opeens een enorme betonnen kolos. Op Rügen hebben de nazi's ooit getracht een luxe vakantiedorp te bouwen, Prora, bedoeld voor leden van de partij. Het is gigantisch groot, viereneenhalve kilometer lang!, past eigenlijk helemaal niet in dit landschap en heeft maar heel even mensen geherbergd, inmiddels is het een gevaarlijke bouwval waar een deel van ingericht is als museum...

De muziek uit deze korte film is overigens van Herbert Grönemeyer, die in 2012 op de maandag op een hoofdpodium van Pinkpop stond.
De volgende documentaire hoort bij de opdrachten voor Landeskunde.